UroFuraginum Max, 100 mg, tabletki, 30 szt.
UroFuraginum Max - stosowany w zakażeniach dróg moczowych.
- Dostawa 1-3 dni robocze
- Koszt dostawy od 9,99zł
- Darmowy odbiór w aptece
UroFuraginum Max jest produktem leczniczym hamującym rozwój wielu bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.
Wskazania:
Lek uroFuraginum Max stosuje się w przypadku zakażen dolnych dróg moczowych.
Skład:
Substancją czynną leku jest furazydyna (Furazidinum), zwana także furaglną.
1 tabletka zawiera 100 mg furazydyny.
Substancje pomocnicze: laktoza jednowodna, celuloza mikrokrystaliczna krzemowana, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna, karboksymetyloskrobia sodowa typu A.
Dawkowanie:
Ten lek należy zawsze przyjmować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Zwykle stosowana dawka
Dorośli i młodzież powyżej 15 roku życia:
Pierwszy dzień stosowania: 400 mg na dobę w 4 dawkach podzielonych (1 tabletka co 6 godzin); następne dni leczenia: 300 mg na dobę w 3 dawkach podzielonych (1 tabletka co 8 godzin).
- Tabletkę można podzielić na równe dawki.
- uroFuraginum Max należy podawać podczas posiłków.
- Jednocześnie stosować dietę bogatą w białko.
- Lek należy popijać dużą ilością płynów.
- Lek stosuje się zwykle 7-8 dni. Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 7-8 dniach, należy zwrócić się do lekarza.
Działanie:
Substancja czynna leku uroFuraginum Max - furazydyna hamuje rozwój wielu bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.
Przeciwwskazania:
Kiedy nie sosować leku uroFuraginum Max:
- jeśli pacjent ma uczulenie na furazydynę lub pochodne nitrofuranu lub na którykolwiek z pozostałych składników tego leku,
- w pierwszym trymestrze ciąży,
- w okresie donoszonej ciąży (od 38 tygodnia) i porodu, ze względu na ryzyko wystąpienia u noworodka niedokrwistości hemolitycznej (anemii związanej z rozpadem krwinek czerwonych),
- jeśli u pacjenta występuje polineuropatia obwodowa np. cukrzycowa,
- jeśli pacjent ma niedobór enzymu dehydrogenazy glukozo–6–fosforanowej (choroba związana z genetycznie uwarunkowanym niedoborem enzymu biorącego udział w przemianach zachodzących w czerwonych krwinkach),
- jeśli u pacjenta stwierdzono niewydolność nerek (skąpomocz, bezmocz), a w badaniach laboratoryjnych stwierdzono klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższony poziom kreatyniny w surowicy.
Działania niepożądane:
Wśród obserwowanych w trakcie badań klinicznych objawów niepożądanych, prawdopodobnie związanych ze stosowaniem leku, najczęstsze były:
- nudności (8%),
- bóle głowy (6%),
- nadmierne oddawanie gazów (1,5%).
Pozostałe, niżej wymienione objawy występowały u nie więcej niż 1% pacjentów.
Należy natychmiast przerwać stosowanie tego leku i powiadomić lekarza lub zgłosić się do najbliższego szpitala, jeśli wystąpią:
- Reakcje uczuleniowe: wysypka, świąd, pokrzywka, anafilaktyczne (nagłe reakcje alergiczne miejscowe lub ogólnoustrojowe, w tym zagrażający życiu wstrząs anafilaktyczny), obrzęk naczynioruchowy (ciężka reakcja alergiczna - nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez świądu i bólu). Obrzęk w obrębie głowy i szyi może powodować trudności w przełykaniu i oddychaniu.
- Ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy - czerwono-sine plamy na skórze i (lub) błonach śluzowych, niekiedy z pechęrzami, gorączką i bólem stawów, zespół Stevena-Johnsona - występowanie na skórze i (lub) błonach śluzowych pęcherzy, które po pęknięciu tworzą bolesne rany, często równocześnie występuje gorączka, ból mięśni i stawów.
- Ostre, podostre i przewlekłe reakcje z nadwrażliwości na pochodne nitrofuranu. Reakcje przewlekłe występowały u chorych przyjmujących lek dłużej niż 6 miesięcy. Przewlekłe reakcje płucne (w tym zwłóknienie płuc i rozsiane śródmiąższowe zapalenie płuc) mogą wystąpić zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku. Ostre reakcje z nadwrażliwościami dotyczące układu oddechowego objawiały się gorączką, dreszczami, kaszlem, bólami w klatce piersiowej, wysiękiem do jamy opłucnowej. Najczęściej szybko lub bardzo szybko ustępowały po odstawieniu leku. W przypadkach reakcji przewlekłych nasilenie objawów i ich odwracalności po zaprzestaniu podawania leku zależy od czasu kontynuacji leczenia po wystąpieniu pierwszych objawów niepożądanych. Sprawą kluczową jest jest jak najszybsze rozpoznanie działania niepożądanego i odstawienie leku. Upośledzenie czynności płuc może być nieodwracalne.
- Rzekomobłoniaste zapalenie jelit (ciężka choroba jelita cienkiego lub grubego objawiająca się biegunką, bólem głowy i gorączką).
- Mrowienie, drętwienie, uczucie przebiegających prądów w wyniku neuropatii obwodowej (uszkodzenia nerwów obwodowych), także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu (do jej wystąpienia szczególnie predysponują: niewydolność nerek, niedokrwistość, cukrzyca, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witaminy B.
- Zaburzenia czynności wątroby, objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna (wywołana przeszkodą w odpływie żółci), martwica miąższu wątroby.
Ponadto mogą wysąpić następujące objawy niepożądane:
- Sinica wskutek methemoglobinemii (sine zabarwienie skóry o odcieniu czekoladowobrunatnym). U osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furaginy może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej (powstałej w wyniku niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) lub hemolitycznej (powstałej w wyniku szybkiego rozpadu krwine czerwonych).
- Zawroty głowy.
- Senność.
- Zaburzenia widzenia.
- Zaparcia, biegunka, objawy dyspeptyczne (przewlekłe bóle w nadbrzuszu).
- Bóle brzucha, wymioty.
- Zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki.
- Łysienie, złuszczające zapalenie skóry.
- Gorączka, dreszcze, złe samopoczucie.
- Zakażenia drobnoustrojami opornymi na pochodne nitrofuranu, najczęściej pałeczkami z rodzaju Pseudomonas lub grzybami z rodzaju Candida.
U pacjentów przyjmujących furazydynę obserwowano również z częstością nieznaną:
- Skurcze mięśni.
- Bóle mięśni.
Ostrzeżenia:
Lek zawiera laktozę.
Sposób przechowywania:
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Stosowanie innych leków:
Należy powiedzieć lekarzowi o wszystkich lekach, stosowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje stosować.
UroFuraginum Max nie powinno stosować się razem z:
- sulfanialamidami,
- chinolonami,
- antybiotyków aminoglikozydowych i tetracyklin.
Leki zobojętniające sok żołądkowy hamują wchłanianie leku.
Witaminy z grupy B zwiększają wchłanianie leku.
Stosowanie leku z jedzeniem:
Lek uroFuraginum Max najlepiej jest przyjmować podczas posiłków zawierających białko, ponieważ zwiększa ono wchłanianie leku. Należy unikać spożywania alkoholu w trakcie leczenia furaginą.
Ciąża:
W okresie ciąży i karmienia piersią przed zastosowaniem należy skontaktować się z lekarzem.
Leku nie powinno stosować się w ciąży.
Uwagi:
Lek może powodować fałszywie dodatnie wyniki oznaczeń glukozy w moczu. Przed oddaniem próbki moczu do takiego badania, należy poinformować personel medyczny o przyjmowaniu leku uroFuraginum Max.
UroFuraginum Max wpływa negatywnie na nasienie u mężczyzn.
Nie należy stosować u dzieci i młodzieży poniżej 15 roku życia.
Cechy produktu:
Zespół Mojaapteka.pl dokłada wszelkich starań, aby opisy, zdjęcia oraz inne dane dotyczące produktów były zgodne ze stanem faktycznym. Wszystkie informacje pochodzą od producentów i staramy się je na bieżąco aktualizować. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości prosimy o informację na kontakt@mojaapteka.pl.
- Postać
- TABLETKA
- Sposób aplikacji
- DOUSTNE
- Typ
- LEK BEZ RECEPTY
- Wiek
- 40+
- Wiek
- 60+
- Wiek
- DLA SENIORÓW
- Wiek
- 30+
- Wiek
- 50+
- Wiek
- DLA DOROSŁYCH
- Wiek
- 20+
- Główny składnik
- FURAZYDYNA
- Część ciała
- DROGI MOCZOWE
- Specyfika
- ZAWIERA LAKTOZĘ
- Pora stosowania
- NA DZIEŃ
- Pora stosowania
- NA NOC
- Działanie - właściwości
- PRZECIWBAKTERYJNE
Opinie (10)
UroFuraginum Max - stosowany w zakażeniach dróg moczowych.